Аз Пешвои сулхоҳамон ифтихор дорем Бо ташаббусу ибтикори бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни сафари расмии давлатӣ ба Ҷумҳурии Қирғизистон як қатор санадҳои муҳими давлатӣ миёни ду кишвари бо ҳам ҳамсоя баста шуд, бахусус Шартномаи тарафайни сарҳадӣ, ки ин оғози марҳилаи нав дар рушди ҳаматарафаи ду кишвар хоҳад буд. Чунин таъкид намуд, Раиси Кумитаи забон ва истилоҳоти назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Раҳматуллозода Сахидод зимни ҳамоиш, вобаста ба ташаббусҳои навбатии Сарвари давлат.
Аз феҳристи санадҳои имзошуда маълум мегардад, ки бо ибтикор ва талошҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва ҳамкориҳои ҳасанаи ҳамтои худ Президенти Ҷумҳурии Қирғизистон муҳтарам Садир Жапаров минбаъд дар фазои сулҳу дӯстӣ ва якдигарфаҳмӣ дар соҳаҳои муҳимми ҳаёти сиёсию иҷтисодӣ ва фарҳангию башардӯсдӣ миллати тоҷик ва қирғиз ҳаёт ба сар мебаранд ва тараққӣ мекунанд. Ҳодисаи муҳимми ҳаёти аз он иборат аст, ки Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва Президенти Ҷумҳурии Қирғизистон муҳтарам Садир Жапаров дар маросими маҷозии бозкушоии ду гузаргоҳ дар сарҳади давлатии Тоҷикистон ва Қирғизистон иштирок намуданд.Мувофиқи амри сарони ду давлат дар назар аст, ки рафту омади нақлиёти заминӣ ва ҳавоӣ барқарор гардад.Маросим бо иштироки роҳбарият ва сокинони вилоятҳои наздисарҳадии Тоҷикистону Қирғизистон баргузор шуд.
Таъкид карда шуд, ки аз барномаҳои телевизионӣ маълум аст, ки хурсандии мардумони наздисарҳадии ноҳияҳои Ҷаббор Расулов ва Исфара ҳадду канор надорад ва ҳодисаи фараҳбахш аст. «Пайвандаи муносибатҳои ҳасанаи ду кишвари ҳамсоя кормандони Кумитаизабон ва истилоҳоти назди Ҳукути Ҷумҳурии Тоҷикистонро бетафовут намегузорад. Ин аз он гувоҳӣ медиҳад, ки иқдомоти сулҳҷӯёнаю башардӯстонаи Пешвои муаззами миллатамон ҳадду канор надорад ва ҳама гуна марзҳоро убур карда, дар дили мардумон тухми меҳру муҳаббат мекорад», - иброз намуд Раиси Кумита. Пешвои миллат бори дигар исбот карданд, ки миллати тоҷик аз миллатҳои бовафо дар самти сулҳу дӯсти ва бародарӣ мебошад, ки инро аз ниёгони ориёиямон ба мерос гирифтаем. Мавлоно Ҷалолуддини Балхӣ нигоштаанд, ки “дар ин хок, дар ин хок дар ин мазраи пок, ба ҷуз меҳр, ба ҷуз ишқ дигар тухм накорем”. Миллати тоҷик чун наберагони ин адиби забардаст, ки бо андешаҳои башардӯстонааш дунёро тасхир кардааст, дар симои поки Сарвари давлатамон давомдиҳандаи иқдомоти неки башардӯстонаро мебинад. Мо бо ин гуна Сарвари давлат, ки барои амнияти халқ, серию пурии мардум, осудагии аҳолӣ тамоми заҳматҳои шабонарӯзиро таҳаммул мекунанд, ифтихор мекунем. Дар Тоҷикистон қирғизҳо ва Қирғизистон тоҷикон зиндагонӣ мекунанд.
Аз рафти гузоришҳо маълум гардид, ки ба масъалаи забономӯзии онҳо низ аҳаммияти ҷиддӣ дода шуд. Ин ҳолати дилхушкунандаест, ки ҳомилони забонро фараҳ мебахшад. Таълиму тарбияи наслҳои ояндаи ин миллатҳо ба забони модарӣ аз иқдомоти наҷиби ин гуфтушунидҳост. Бо ҳидоятҳои Пешвои муаззами миллати тоҷик муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамаи қавму миллатҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар муассисаҳои таълимӣ ба забони модариашон метавонанд озодона таълим гиранд. Умед дорем, ки ин муносибати нек нисбат ба тоҷикзабонони кишварҳои дигар, аз ҷумла, Қирғизистон аз самараҳои неки музокироти роҳбарони давлатҳо бошад. Ин сафари Пешвои миллат дар арафаи рӯзҳои Ҷашни бузурги байналмилалии Наврӯз сурат гирифт, ки басо қолиб арзёбӣ мегардад. Дар Наврӯз миллати ориёӣ некиҳоро талқин мекунад, сардиҳоро паси сар ва нармию гармиҳоро истиқбол мегирад, дар масири лутфу меҳрубонӣ қадам мениҳад, сухани нек ва боилтифотро муқаддимаи гуфтори хеш мегардонад.
Ҳамаи ин сифатҳои некро мо дар симои Пешвои миллатамон мебинем. Ин хислатҳои наку зербинои муносибатҳо дар мулоқоти сарони давлатҳои ҳамсояҳо аст. Мо дар ин рӯзҳои наврӯзӣ иқдомоти сулҳпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллиамон ҳамаҷониба дастгирӣ менамоем ва аз фурсат истифода карда тамоми сокинони азизи ҷумҳуриамонро ба Ҷашни байналмилалии Наврӯз табрик мекунем.
Вход
Карта
Контакты






Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.


